Madaling araw nang gumising si Maria dahil naiihi siya. Binuksan niya ang ilaw, at halos di maidilat ang mata dahil sa nasisilawan ito. Pumunta siya ng banyo, umihi at naghilamos. Sa hindi maipaliwanag, biglang nag-flush ang palikuran nila kaya napatingin siya. Hindi niya ito ininda at nagpatuloy sa paghilamos. Pagkatapos niyang punasan ang kanyang basang mukha, pagtingin niya sa salamin ay may nakatindig na babaeng nakasuot ng puting damit sa kanyang likuran, ngunit paglingun niya ay biglang nawala ang babae kaya't napasigaw si Maria. "ahhhhhh!!!!" sigaw niya. bigla siyang ginising ng kanyang ina. "Anak, anak! gising!!" pasigaw na pagsabi ng ina. Nagising si Maria at laking pasalamat niya na panaginip lang pala.
Si Maria at ang kanyang pamilya ay nakatira sa isang probinsiya sa Mindanao, ito ay ang Lupon, Davao Oriental. Matiwasay ang kanilang pamumuhay sa bayan na iyon. Masagana, walang gulo at masaya ang kinatitirikan ng kanilang bahay. Si Maria ay nakapagtapos ng pag-aaral at siya ay naging profesyonal na nars. Maaga siyang nag-asawa at nagkaroon ng dalawang anak.
Isang araw walang ilaw ang kanilang pook dahil sa nasirang poste. Lumabas ang buong pamilya ni Maria sa bahay dahil mainit sa loob. Nagsunog ng gulong ng motorsiklo ang ama ni Maria para lumiwanag ang labas ng bahay nila. Ilang minuto, napatingin si Maria sa kanyang kwarto, pagtingin niya, biglang may malakas na hangin sa paligid at nagwawagayway ang kurtina ng kwarto niya. May nakita siyang isang babaeng nakatayo sa may bintana na parang tinititigan siya. "Tay! may nakita akong tao sa loob ng aking kwarto" , sabi ni Maria sa ama. Dali-daling pinuntahan ng kanyang ama ang nasabing kwarto, pero walang nakita ang kanyang ama. "Anak, baka namamalik-mata ka lang", wika ng ama niya. Hindi na ito pinansin ni Maria, pero hindi ito nawawala sa kanyang isipan.
Lumuwas ng Davao City si Maria para maghanap ng trabahong mapapasukan. Nag-apply siya sa iba't-ibang ospital. Sa halos isang buwang paghahanap, sa wakas natanggap siya sa SPH o San Pedro Hospital. Umuupa ng boarding house si Maria sa Davao City. Isang gabi, habang pauwi na si Maria sa kanyang tinutuluyang bahay, siya na lang ang naiwang pasahero sa sinasakyan niyang jeep. Tumingin-tingin siya sa paligid dahil sa tingin niya hindi na ito ang rutang dapat dinadaanan ng jeep. Sinabi niya sa drayber,"Manong, bakit dito tayo dumaan". walang imik ang drayber at patuloy lang itong nagmamaneho."Manong ano ba? saan na tayo papunta?", galit na sabi ni Maria, pero patuloy parin sa pagmamaneho ang drayber. Palingon-lingon si Maria sa labas ng jeep na nag-aalala kung saan sila papunta. Ilang minutong nagdaan, nakarating si Maria sa boarding house niya, bumaba at nagbayad siya sa drayber, at takot na sinabi ng drayber "miss baliktarin mo ang damit mo". "Bakit po?" sagot ni Maria. Nagmamadaling sinabi ng drayber, "kasi miss pagtingin ko sa salamin ng jeep ko, nakita kong may babaeng tumabi sayo at wala ka ng ulo". Umalis na ang jeep at biglang kinabahan si Maria sa sinabi sa kanya ng drayber. Dali-dali siyang pumasok at nagbihis. Napaisip si Maria sa sinabi ng drayber sa kanya, at nahagilap sa kanyang isip ang mga pangyayaring naranasan din niya sa kanila. Di nagtagal ay nakatulog din si Maria.
Ilang araw pagkatapos mangyari ang kababalaghan, ay unti-unti ng nakakalimutan ni Maria ang mga nangyari. Pumasok siya sa ospital na pinagtatrabahuan niya. Nakadistino siya sa 4th floor ng ospital at kinakailangan niyang mag-elevator para mas madaling makaabot. Pagpasok niya sa elevator may nakasama siyang isang babae. "Miss marami ka na bang nararanasan na namamatay dito?" wika ng babae, "Hindi pa po bago lang kasi ako dito." sagot ni Maria. Bumukas ang elevator at may pultorero ang dumaan dala-dala ang isang bangkay. Laking gulat niya na ang kausap niya sa elevator at yung dala-dala ng pultorero ay iisa. Napasigaw si Maria. May isang lalaking nagpakalma sa kanya at siya ay si Jose. Sabi ni Jose "Baguhan ka lang dito?", "oo" sagot ni Maria. "Masasanay ka rin dito" wika ni Jose. Palagi nang sinasamahan ni Jose si Maria at naging magkaibigan sila. Di naglaon ay niligawan ni Jose si Maria, lumipas ang maraming araw at may pagtingin na rin si Maria kay Jose. sinagot na siya ni Maria. At naging sila ni Jose.
Tatlong buwan ang nakalipas, niyaya si Jose ng mga kaibigan na umakyat sa Mt. Apo. Hindi pumayag si Jose pag hindi niya kasama si Maria. Pumayag naman si Maria. Ilang linggo ay tumungo na sila sa Mt. Apo at naghanda ng umakyat. Masaya si Jose at Maria na umakyat sa bundok. Narating na nila ang pangalawang kampo at nagpahinga. Ang isang kasamang babae nila na si Mona ay biglang sumakit ang katawan, at hindi naman nila ito maiwan-iwan. Nag volunteer si Maria na samahan nalang si Mona sa kampo at magpatuloy nalang ang iba na umakyat. Pumayag naman ang iba at si Jose. Nagpatuloy ang grupo kahit delikado bagkus umuulan noon nang malakas at maari silang madisgrasya dahil malambot ang lupang tinatayuan nila. Dalawang araw ang nakalipas ay nakabalik na ang iba pero hindi na nila kasama si Jose. "Saan na si Jose?" tanong ni Maria. Sumagot ang isa nilang kasamahan, "nakakalungkot Maria pero namatay na si Jose, nagka landslide kasi sa itaas at natabunan siya". Nalungkot si Maria at umiyak nang umiyak. Gabi na at tulog na ang lahat, hindi mapakali si Maria at umakyat ito para hanapin si Jose. Ilang minuto, nakasalubong niya si Jose. Napakadungis ng mukha ni Jose, maraming putik ang damit at katawan. "Anong nangyari sayo Jose?" tanong ni Maria. "Nagka landslide sa itaas at natabunan silang lahat ako lang ang nakaligtas" sagot ni Jose. Biglang naalala ni Maria ang sinabi ng ibang kasama at nalilito na ito. Dali-daling hinawakan niya si Jose at inalam kung may pulso pa ito. Napagtanto ni Maria na talagang buhay pa si Jose at bumalik sila sa kampo. Pagbukas ng tent ay wala na ang mga kasama nila. Bumaba agad si Maria, Jose at Mona para ireport ang nangyari. Di makapaniwala si Maria sa nangyari at muntikan na siyang naniwala sa kasamahan niya. Umakyat ang mga police at inimbestigahan ang nangyari.
Tulala parin si Maria sa nangyari. Kaya sinamahan ni Jose si Maria sa boarding house nito. 11pm na at di parin makatulog si Maria dahil sa mga nangyayari sa paligid niya. Hinimas-himas ni Jose ang buhok ni Maria para maging okay ito. Nakatulog na si Jose pero si Maria ay hindi pa. Nakarinig si Maria ng isang tugtug ng piano sa kabilang room. May maliit na butas ito at sinilip niya. May isang babaeng nakaputi na nagtutugtug ng piano. Kinabukasan, paggising ni Maria, wala na ang tugtug ng piano sa kabila kaya sinilip niya ulit. At laking gulat niya na maraming dugo ang nakakalat sa room at halos natabunan na ng dugo ang buong silid. Hindi na niya ginising si Jose at bumaba nalang siya para tanungin kung anung nangyari sa silid na iyon. Nalaman niya na may nag.suicide pala doon. Pagbalik niya sa itaas, tiningnan niya ulit ang silid. Laking gulat niya na nakabitin ang isang babaing nakaputi at sa baba nito ay si JOSE. Lumingon agad si Maria sa kama at wala na talaga si Jose doon. Biglang may kumatok sa kanyang pintuan, takot na takot na binuksan ni Maria ang pintuan at ang humarap sa kanya ay ang pulis na nag-imbestiga sa Mt. Apo. Sinalaysay ng police ang nangyari at di siya makapaniwala sa narinig na kasama pala si Jose sa namatay. Kaya pinuntahan ni Maria ang silid kung saan niya nakita si Jose. At wala na ang babae pati si Jose doon. Hagulgol nang hagulgol sa iyak si Maria. Ang kasama pala niya kagabi na si Jose ay patay na. Di lang pala panaginip ang nangyari nang bumulong si Jose sa kanya nung magkatabi silang natutulog na "tulong Maria" habang himas-himas ang buhok niya. Nag.resign na siya sa trabaho at umuwi nalang sa kanilang probinsiya.
Sinabi ni Maria ang lahat sa kanyang pamilya at nalungkot ang boung pamilya ni Maria. Nagpakuha ng albularyo ang tatay ni Maria para kilalanin ang babaeng palagi niyang nakikita. Nalaman ng albularyo na sinusundan si Maria dahil nagambala niya ito. Sa likod pala ng bahay nila Maria ay may malaking puno ng mangga at doon naninirahan ang babae. At ang bahay pala nila ang dinadaanan ng babaeng multo para makarating sa puno ng mangga. Naalala ni Maria na minsan na niyang tinapunan ng basura ang mangga at sinunog ang mga ito. Nag-alay si Maria ng pagkain at dinasalan ang kaluluwa at ang puno ng mangga. Simula noon, di na ginagambala si Maria ng babaeng multo.
Philippine Literature 1
Friday, October 11, 2013
Friday, September 20, 2013
"Zamboanga has FALLEN"
Kapatid sa Kapatid
Dugo sa Dugo
Isang bansa, magkakapamilya,
Naglalaban-laban.
Walang pakialam sa mangyayari,
Basta't gusto nila ay magwagi.
Maraming nadadamay,
Gaya ng mga batang walang kamalay-malay.
Putukan, Bombahan, Sunugan at Sigawan,
Ang maaari mong marinig sa gitna ng labanan.
Kanya-kanyang paninindigan,
Parang hindi magkapatid ang turingan.
Gobyerno laban sa taong armado,
Ang palaging nangyayari sa bansang ito.
Hanggang kailan matatapos ang kaguluhang ito?
Hangga't mapuno na ng dugo ang buong pulo?
Sana ang iniisip niyo ang madadamay na tao,
Hindi puro sariling gusto.
Ramdam namin ang hinanaing niyo,
Pero wag sanang abutin sa kamatayan ng tao.
Kalungkutan, Pighati o Iyakan,
Ang makikita sa mukha ng mamamayan.
Dasal ng Dasal, para mahinto ang labanan,
Tinatawag na ang ngalan ng DIYOS upang hiling ay matawaran.
Walang alam kung kailan matitigil ang digmaan,
Walang sinuman ang gustong sumuko sa labanan.
Pati mga armadong tao di susuko sa gobyerno,
Ubusan na ng bala, pagkain at porsyentong manalo.
Sana matigil na ang sakripisyong ito,
Wag nang paabutin na ang DIYOS ang pumarusa sa inyo.
Hangga't maaga pa, Hangga't may oras pa,
Itigil na, putulin na ang samaan ng loob sa isa't-isa.
Kapatid sa Kapatid
Dugo sa Dugo
Isang bansa, magkakapamilya,
Naglalaban-laban.
Walang pakialam sa mangyayari,
Basta't gusto nila ay magwagi.
Maraming nadadamay,
Gaya ng mga batang walang kamalay-malay.
Putukan, Bombahan, Sunugan at Sigawan,
Ang maaari mong marinig sa gitna ng labanan.
Kanya-kanyang paninindigan,
Parang hindi magkapatid ang turingan.
Gobyerno laban sa taong armado,
Ang palaging nangyayari sa bansang ito.
Hanggang kailan matatapos ang kaguluhang ito?
Hangga't mapuno na ng dugo ang buong pulo?
Sana ang iniisip niyo ang madadamay na tao,
Hindi puro sariling gusto.
Ramdam namin ang hinanaing niyo,
Pero wag sanang abutin sa kamatayan ng tao.
Kalungkutan, Pighati o Iyakan,
Ang makikita sa mukha ng mamamayan.
Dasal ng Dasal, para mahinto ang labanan,
Tinatawag na ang ngalan ng DIYOS upang hiling ay matawaran.
Walang alam kung kailan matitigil ang digmaan,
Walang sinuman ang gustong sumuko sa labanan.
Pati mga armadong tao di susuko sa gobyerno,
Ubusan na ng bala, pagkain at porsyentong manalo.
Sana matigil na ang sakripisyong ito,
Wag nang paabutin na ang DIYOS ang pumarusa sa inyo.
Hangga't maaga pa, Hangga't may oras pa,
Itigil na, putulin na ang samaan ng loob sa isa't-isa.
"What Friends Are For?"
I got STRONGER!
I couldn't have done it by myself
I'm super thankful
that we came across each other.
A giant wall is in front of us
blocking our path
Even then, we'll never turn our backs away
Go forward to reach the goal with our friends
Nothing's impossible as long as I'm with everyone
My passionate samurai soul is like a flash of lightning
Calling the goddess's names
That's what I feel, when everyone's here.
Problems stabbed me at my back
Life isn't over yet
I couldn't help but shout
But everyone patted my shoulders for me.
I felt awkwardly embarrassed
so I couldn't say it
"THANK YOU"
I'm super thankful for our bonds!!!
I got STRONGER!
I couldn't have done it by myself
I'm super thankful
that we came across each other.
A giant wall is in front of us
blocking our path
Even then, we'll never turn our backs away
Go forward to reach the goal with our friends
Nothing's impossible as long as I'm with everyone
My passionate samurai soul is like a flash of lightning
Calling the goddess's names
That's what I feel, when everyone's here.
Problems stabbed me at my back
Life isn't over yet
I couldn't help but shout
But everyone patted my shoulders for me.
I felt awkwardly embarrassed
so I couldn't say it
"THANK YOU"
I'm super thankful for our bonds!!!
Friday, September 6, 2013
Reflection of Nanking Store
Nanking Store
by: Macario D. Tiu
Family is composed of mother, father and their child or children. Family is cannot be called as family without the presence of the sons and daughters. The story of Nanking Store is all about the obstacles of the family.
The story starts when Peter and Linda decided to have a family. Linda has a problem of her reproductive organ. She cannot give birth. That's why after all the happiness within their family change to sadness because of that problem of Linda in giving birth. It bring shame to Peter and Linda and also the family side of Peter. although having a child completes the family but there are many ways to have a baby. Even though there are problems on having a baby, the family should stick together to make some move for the sake of the family and not sacrificing your family to have a child.
For me, I disagree when Peter having intercourse of other woman just to have a baby. I'd rather suggest that Peter must do something, like in vitro fertilization and adopts a baby. The family must treasure every single happiness they made....
Wednesday, September 4, 2013
The Story of the Monkey and the Turtle
- One morning,a monkey and a turtle who were close friends talked about their situation after a while the monkey said,lets’go to the forest and make a trap for a wild pigs ” the turtle agreed .when they came upon a dakit tree,they saw the tracks of wildpigs.”lets make a trap here ,said the turtle,pointing to a base of the tree.No let’s make one trap up the tree because pigs go there and gather fruits said the monkey The two friends are not agree to each other idea’s…So they make their own trap.The two friends went their separate ways .After setting their traps the monkey said that they return after two days but the day after the traps are laid, the monkey went back in Dakit tree by himself . The turtle trap has a wild pig but the monkey has a bird , to save his face to the turtle, the monkey change the turtle trap into a bird and brought the wild pig in his trap on his way home , he met the turtle and he asked“where have you been”? I went to the river to take a bath he replied . As agreed on that day the two friends are went back to the Dakit tree the turtle was surprised to find a pig up the tree and bird in his trap which was set on the ground.He knew that the monkey trick him without saying a word the two friends went home with the pig and bird. When they came near at the monkey house ,they decided to fight it out wait the monkey said’ Ill build myself a fort he proceeded to make a fort out of a banana leaves .He believed them impregnable
- The turtle said, shoot first if it.where true that my trap caught a bird, pray that I will be killed at once .The monkey hit the turtle, the monkey rejoiced . The turtle cried“you hit my back but I'm protected by my shell. They fight and fight until the monkey wife and children has shoot by turtle arrow and then died.The monkey shout .Why don’t we become friends again and I`ll tell you the truth that your trap caught a pig . If the monkey did not reconciled to the turtle.The turtle would have killed him too,they sealed they friendship by partaking of nama from the monkey`schew box.Sometimes later the monkey felt lonely because his wife and children was dead. “please keep me company the monkey pleaded we can go to the river and fish.They left the river to fish at the river bank they saw a banana stalk lets cut it in two the monkey suggested I`ll take the upper half because the leaf and the fruit are too heavy for you .the two friends went to their respective kaingin and planted their parts.the next visit the turtle saw his plant heavy with fruit and the monkey plant had wilted.The monkey volunteered to get the fruit from the turtle kaingin he didn't care to go downanymore and he ate everything. His made the turtle very mad.silently while the monkey was slept He planted a bamboo stakes around the banana stalk when the monkey turn on his side .He fell and agonizingly died. The turtle feasted on the monkey .on his way home he met a group of monkey ,they saw the turtle ‘s black teeth and asked for a nama after chewing some nama many throw up;others felt weak and drop dead those who didn't partake of nama realized that their chew was a monkey ,they decided to run after the turtle and kill him the monkey found the monkey at the river bank each monkey bit him with a stone the turtle enjoy it continue beating me so I’ll turn wide and flat and then I will be able to lick you all with my tail ,the monkey decided to throw him to the river haha don’t youknow that I can live with water,the monkey were very mad they ask to the deer to drink all the water their sow they could get to the turtle .the deer ask them to put a stopper in his anus they use a corncob to close the orifice .whe the monkey make it to the turtle , tabkuko(bird)pecked on the corn cob and out went the water again.thrice the deer drew the water,thrice the tabkuko remove the corn cob.three monkeys drowned . They seized the bird and twisted its neck but the tabkuko didn’t died and he said that if u want o kill me ,pull the feathers and leave me on that stone near the river.in a week ‘s time you will see worms feasting on my body . The monkey do what the tabkuko said and theysaw a worms all over the tabkuko body. But the turtle did not ground punished,when he went out to the water, he met ared-tailed lizard.the lizardoffered t o bring him up to the tree.so up the tree they went.the turtle held onto the lizard tail as hard as he could,but he slipped! Down he felt with aloudcrash. The turtle shell was broken into pieces.And while the sun hid behind the tree, THE TURTLE DIED.
Subscribe to:
Posts (Atom)